5 faktów na temat ospy wietrznej


Zdrowie i nastrój
3/10/2018
Dla niektórych dzieci ospa wietrzna to zaledwie swędzące utrapienie, dla innych bardzo niebezpieczna choroba...

1. Ospa wietrzna wywoływana jest wirusem Varicella Herpes Zoster. Jest to silnie zakaźna choroba, którą wcześniej czy później przechodzi większość dzieci, zwykle zimą lub na wiosnę. Najczęściej na ospę wietrzną zapadają dzieci w wieku między 2 a 8 lat. Zwykle choroba ta atakuje szerszą grupę dzieci w tym samym czasie. Z reguły przebieg choroby jest dość uciążliwy, lecz niezagrażający życiu, jednakże w przypadku niewielkiego odsetka zachorowań może dojść nawet do zagrożenia życia. Objawy takie jak zaczerwieniona i opuchnięta skóra wokół pęcherzyków oraz utrzymująca się przez kilka dni z rzędu wysoka temperatura mogą oznaczać, że nie wszystko przebiega prawidłowo. W takim przypadku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, bowiem istnieje ryzyko groźnych powikłań, takich jak zapalenie mózgu, zapalenie płuc czy bakteryjna infekcja skórna. Dzieci z obniżoną opornością są w większym stopniu narażone na złapanie wirusa ospy wietrznej oraz występuje u nich wyższe ryzyko wystąpienia poważnych komplikacji.

2. Wysypka ospy wietrznej na początku pojawia się w postaci licznych małych i czerwonych grudek, które mogą wystąpić wszędzie na ciele, choć najczęściej w pierwszej kolejności widoczne są na twarzy, skórze głowy i tułowiu. Grudki zmieniają się w przezroczyste, wypełnione płynem pęcherzyki w różowej otoczce, które następnie pękają, zasychają i zmieniają się w suche brązowe strupy. Aby zminimalizować rozprzestrzenianie się wirusa nie należy posyłać chorego dziecka do żłobka czy przedszkola zanim wszystkie krostki nie zaschną i nie przekształcą się w strupy. Podczas leczenia najistotniejszą kwestią dla dziecka jest redukowanie dokuczliwego swędzenia. W tym celu należy miejscowo stosować środki przeciwświądowe lub podawać dziecku doustne leki przeciwhistaminowe. Gorączkę należy zbijać podając preparaty zawierające paracetamol. Nie wolno stosować aspiryny, gdyż grozi to wywołaniem zespołu Reye'a, choroby rzadkiej, lecz potencjalnie śmiertelnej. Zwykle ospa wietrzna trwa od 7 do 10 dni, a jej pierwszymi objawami przed wystąpieniem wysypki są: podwyższona temperatura, utrata apetytu, katar i kaszel.

3. Ospa wietrzna rozprzestrzenia się drogą kropelkową, czyli podczas kaszlu osoby zainfekowanej. Nosicielami choroby są jedynie ludzie, a do rozprzestrzenienia się wirusa dochodzi przede wszystkim podczas bezpośredniego kontaktu i w mniejszym stopniu drogą wziewną. Zakażone wirusem osoby zarażają innych na jeden lub dwa dni przed i przez około 5 dni po pojawieniu się wysypki. Od dnia kontaktu z wirusem do pojawienia się wysypki upływa zwykle od 10 do 21 dni.

4. Osoba, która przeszła ospę wietrzną uodparnia się na ponowne zakażenie wirusem na całe życie. Bardzo rzadko dochodzi do ponownego zachorowania na ospę wietrzną, choć wirus pozostaje w formie uśpionej w naszym układzie nerwowym, co w przyszłości może spowodować rozwój innej choroby, tj. półpaśca. Jest to choroba, w której wysypka występuje po jednej stronie ciała, nawet w jamie ustnej. Choroba rozwija się podobnie jak ospa wietrzna i charakteryzuje dość ciężkim przebiegiem. Do najczęstszych objawów należą gorączka, suchy kaszel i ból gardła.

5. Szczepienia ochronne przeciw ospie wietrznej można stosować u dzieci już od 9 miesiąca życia. Szczepionkę tą, podawaną w formie zastrzyku w ramię, można łączyć ze szczepionkami przeciwko innym chorobom. Ta forma profilaktyki uznawana jest za bezpieczną i bardzo rzadko wywołuje efekty uboczne, takich jak ból i opuchlizna wokół miejsca szczepienia, podwyższona temperatura ciała lub, w bardzo rzadkich przypadkach, uogólniona wysypka podobna do tej pojawiającej się w czasie choroby. Dzieciom poniżej 12 roku życia zalecana jest jedna dawka szczepionki. Kobiety w ciąży, które zachorują na ospę wietrzną koniecznie powinny zawiadomić o tym fakcie swojego lekarza w celu natychmiastowego przyjęcia leku przeciwwirusowego.



© Gallo Images